“Ik kwam tot geloof in Jesjoea ha Masjiach”, vertelt Daniel Rozen, “en vanaf dat moment (1991) is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest!”
Als zoon van Joodse Holocaustoverlevenden was ik mij al op jonge leeftijd bewust van de recente geschiedenis van mijn volk. De herinneringen waren nog vers. Mijn ouders en familieleden vertelden mij er vaak over. Het waren verhalen over angst, schaamte en moord. Ik haatte zowel de Russen als de Duitsers om wat zij gedaan hadden. Op jonge leeftijd verhuisde ik naar Jeruzalem, waar ik als fysiotherapeut in een ziekenhuis werkte. Daar ontmoette ik vrijwilligers vanuit de hele wereld. Op een keer werd ik door een Nederlander uitgenodigd om een samenkomst van gelovigen in Jeruzalem te bezoeken. Uit nieuwsgierigheid ging ik mee. Wat mijn hart werkelijk raakte, was niet zozeer de boodschap of de liederen, maar de liefde en vriendelijkheid van deze gelovigen. Ze gaven me het gevoel dat ik van waarde was en erbij hoorde. Als echte Israëli was ik trots op onze kennis van God en de profeten. Maar wat Jesjoea had gedaan, kon ik moeilijk vatten. Na een jaar besefte ik dat ik moest kiezen. De Heilige Geest overtuigde mij ervan dat er een nieuw leven zou beginnen als ik Jesjoea als Messias aannam. En zo gebeurde het. Ik besloot Hem te gaan volgen.
Bevrijd van haat
Tijdens een samenkomst kwam plotseling een Oostenrijkse man naar me toe, viel huilend aan mijn voeten en vroeg of ik zijn volk wilde vergeven voor wat zij ons tijdens de Holocaust hadden aangedaan. Medelijden en liefde van de Heere voor deze broeder stroomden door mij heen. Vanaf dat moment begon de Heere Jezus mij te genezen en bevrijdde Hij mij van de haat, die ik zo lang had meegedragen. We omhelsden elkaar. Ik merk nu ook hoe de Heere in deze tijd Zijn liefde in ons uitwerkt om het Evangelie aan Arabieren en Joden bekend te maken. Het is tevens mijn gebed dat God Zijn plan met land en volk van Israël aan velen bekend zal maken.
Deel dit artikel via
