Masjiach is het Hebreeuwse woord voor Messias. Het betekent ‘de Gezalfde’. De Griekse vertaling van dat woord is Christos (Christus). Voor de Hebreeuwse profeten is de Messias een unieke en heel specifieke figuur, een volmaakte Koning die uit de stam Juda en het huis van David stamt.
Daarom is hij ook bekend als Ben-David (Zoon van David). De profeet Jesaja beschrijft de Messias als een koning die met wijsheid, gerechtigheid en kracht over zijn volk zal regeren. Als Hij zijn koninkrijk opricht op aarde, zullen de volkeren niet langer meer oorlog voeren, en zelfs de wapens zullen worden vernietigd. Veel verzen in het boek Jesaja spreken van de komende Messias.
“6 Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op zijn schouder en men noemt hem Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst. 7 Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid. De ijver van de Here der heerscharen zal dit doen.” (Jesaja 9:6-7, NBG)
Vanaf de tijd van de oude profeten en gedurende de hele geschiedenis van Israël en het Joodse volk, is het geloof in de Messias een van de basiselementen van het Jodendom geweest. Het is een van de dertien geloofsartikelen van de grote Middeleeuwse rabbijn Maimonides (Rambam). Het christendom groeide uit deze Messiaanse hoop. In Bijbelse en buitenbijbelse geschriften is de Messias zowel ‘Mensenzoon’ als de ‘Zoon van God’.
Het Oude Testament geeft twee contrasterende beschrijvingen van de Gezalfde. De Messias die in Zacharia 9:9 beschreven wordt: ‘Je Koning is in aantocht. Nederig komt Hij aanrijden op een ezel’, is heel anders dan Degene die naar de aarde zal komen ‘met de wolken van de hemel als een Mensenzoon’ (Daniël 7:13-14).
Als gevolg daarvan kwamen de rabbijnen met de Messias Ben-Joseef (zoon van Jozef), die eerst de redder en Messias voor de heidenen zou worden (Talmoed Soekka 52), net als Jozef een type van de Messias was. In Joodse geschriften wordt de Messias Ben-Joseef beschreven als ‘een man met Messiaanse krachten die moet lijden en sterven om verlossing te brengen.’ Daarna zou de Messias Ben-David zichzelf openbaren aan het Joodse volk als hun Messias.
Tegen deze achtergrond is de visie van de vroege christenen makkelijker te begrijpen die in Jezus (Jeshua) de Messias Ben-Joseef zagen, omdat hij eerst aanvaard werd door de heidenen en in de laatste dagen zou verschijnen als Messias Ben-David aan het volk Israël.
De Joden wachten nu nog steeds op de komende Messias, terwijl christenen uitzien naar de tweede komst van Jezus. De geweldige waarheid is dat de Christus van de christenen en de Messias van de Joden één en dezelfde zijn! De tijd die voorafgaat aan zijn tweede komst wordt zowel in het Nieuwe Testament (Openbaringen 12:2; 1 Thessalonicenzen 5:3) als in de Talmoed (Sanhedrin 98b) ‘een tijd van barensweeën van de Messias’ genoemd.
Bron: IsraelToday.nl
Deel dit artikel via
