Nu ken ik Hem!

Ziggy groeit op in Londen in een religieus gezin. Zij leven volgens de Joodse wet en hij gaat drie keer per week naar Hebreeuwse les. Een mijlpaal in zijn jonge leven is zijn bar mitswa in Jeruzalem bij de Klaagmuur. Vanaf dat moment voelt hij zich helemaal Joods. Maar van een relatie met God is geen sprake. Dat kan ook niet, zo is hem geleerd, want God is te heilig om persoonlijk gekend te worden. Tenzij God Zich uit eigen beweging laat kennen.

Hij komt op een seculiere school terecht en daar hoort hij dat christenen geloven dat Jezus, ofwel Jesjoea, de Joodse Messias is. Dit is een vreemde gewaarwording voor hem, want Ziggy kent Jesjoea alleen als een verrader van het Joodse volk, die uiteindelijk als godslasteraar is gekruisigd. Voor hem is het klip en klaar: Jesjoea kan de Messias niet zijn, want het Joodse volk verwacht hem nog altijd. Maar goed, denkt Ziggy, laat de christenen maar in Jezus als de Messias geloven; wij weten wel beter.

Nazi’s zijn christenen

Ziggy’s familie van vaderskant, de Rogoffs, komt oorspronkelijk uit Rusland en Polen. De naam Ziggy is een afkorting van Zigmund, ter nagedachtenis aan zijn overgrootvader die met het grootste deel van zijn familie in de Holocaust is omgekomen. Zijn dochter, de Bubbe (oma) van Ziggy, is al in 1939 naar Engeland gevlucht en daardoor ontsnapt aan de nazi-moordmachine. In Londen werkt zij als dienstmeisje bij een christelijke familie. Als op een dag haar werkgever wil dat ze spek kookt, weigert Bubbe dit te doen. Ze legt uit dat het voor Joden verboden is om varkensvlees te bereiden. Na de dreiging van haar werkgever om haar alsnog uit Engeland te laten deporteren, loopt Bubbe nog diezelfde avond weg. Deze ervaring, en het feit dat ook Hitler zichzelf een christen noemt, versterkt het wantrouwen van Bubbe tegenover christenen. Door haar verhaal groeit Ziggy op met het idee dat de christenen (mede)verantwoordelijk zijn voor de moord op zes miljoen Joden.

Logisch denken

Ziggy gaat uiteindelijk wiskunde studeren en behaalt een doctoraat in de toegepaste wiskunde. Hij houdt van exacte wetenschappen. Over deze periode zegt hij: “Toen ik op de universiteit zat, werd ik lid van de Joodse Vereniging; ik was er trots op Joods te zijn. Maar eigenlijk was ik toen gewoon ook een atheïst, want ik kende God totaal niet. Ik dacht ook dat het onmogelijk was om Hem echt te kennen.”

Beetje bij beetje wordt Ziggy minder ‘koosjer’. Wel gaat hij nog op de hoogtijdagen naar de synagoge, omdat hij het niet over zijn hart kan verkrijgen om alle tradities los te laten. Maar hij krijgt er steeds meer moeite mee dat het Jodendom op veel van zijn levensvragen geen antwoord heeft. Ook lijkt het de wiskundige niet logisch dat van de wereldreligies, met hun verschillende opvattingen, er maar één gelijk heeft.

Rabbijnen verwerpen Hem al 2000 jaar

Op een dag vertelt een goede vriend, die overigens niet Joods is, dat hij gelooft dat Jezus de Joodse Messias is. Hij nodigt Ziggy uit om naar zijn kerk te komen. Vanwege hun vriendschap, maar vooral omdat Ziggy wil snappen waarom zijn vriend deze keuze heeft gemaakt, neemt hij de uitnodiging aan. Veel wijzer wordt hij niet, maar hier wordt wel het eerste zaadje geplant.

Na zijn studie gaat Ziggy als analyticus aan de slag. Maar zowel op zijn werk als op sociaal gebied loopt het niet lekker. Ziggy: “Ik was op een punt in mijn leven waar de dingen niet meer leken te kloppen. Ik had het moeilijk op mijn werk en in mijn privéleven.”

Het aanbod om een zeven weken durende cursus over het christendom te volgen, komt voor hem dus op een goed moment. Ziggy ziet het als een mogelijkheid om met zijn exacte kijk de beweringen over Jesjoea te toetsen. Daarover zegt hij: “Toen ik het nieuwtestamentische boek Marcus las, een beschrijving van Jezusʼ leven, herinnerde ik mij dat ik mezelf afvroeg: Heb ik de Messias gevonden? Maar direct zei een stem in mij: Hoe kan ik Jesjoea als de Messias accepteren als de rabbijnen Hem al tweeduizend jaar afwijzen?"

Het begrijpen van Jesjoea

Van een docent krijgt Ziggy het boek Verraden. Dit boek vertelt het verhaal van Stan Telchin, een Joodse vader die besluit om zijn dochter het tegendeel te bewijzen wanneer zij tot geloof in de Heere Jezus komt. Maar wanneer hij de Tenach leest en zich realiseert dat Jesjoea alle Messiaanse profetieën heeft vervuld, komen hij en de rest van de familie ook tot geloof.

Vooral door dit boek realiseert Ziggy zich dat het mogelijk is om Joods te zijn en in Jezus te geloven! Maar Jesjoea als de Joodse Messias? Zijn enige betrouwbare bron om dat te toetsen is de Hebreeuwse Bijbel, want hierin staan talloze voorzeggingen over de Messias. Ziggy duikt in de Messiaanse profetieën. Wel met enige scepsis, want de mathematicus houdt wel in zijn achterhoofd dat de kans dat alle Messiaanse profetieën in één persoon zijn vervuld, vrijwel nihil is. Dat gaat in tegen elke logica. Maar hoe meer Ziggy zich verdiept in de Tenach en het Nieuwe Testament, des te langer wordt zijn lijst met door Jesjoea vervulde profetieën. Hij ervaart zijn studie als ‘een vingerafdruk in een database met steeds weer een 100 procent match’.

Ziggy: “Toen ik me realiseerde dat het portret van Jesjoea in het Nieuwe Testament overeenkwam met wat de Tenach over de Messias zei, werd ik overmand door zowel vreugde als angst. Vreugde, omdat ik een grote schat had gevonden. Angst, omdat ik schuldig stond tegenover een heilige God. Maar hierna volgde ook het overweldigende begrip wat Jesjoea voor mij had gedaan. Mijn straf had Hij op Zich genomen. Ik was vergeven - niet om iets wat ik had gedaan, maar om wat Híj had gedaan! Natuurlijk was God nog steeds heilig voor me, maar niet meer ver weg. Jesjoea liet me Hem kennen! Zoals het in Johannes 1:18 staat: ‘Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot van de Vader is, Die heeft Hem ons verklaard.’

Heel lang was mijn Joods-zijn het belangrijkste voor me. Nu weet ik en vind ik het heel logisch dat Joods-zijn plus geloven in de Messias, gelijk staat aan geloof in Jesjoea. En die boodschap wil ik heel graag doorgeven aan mijn volksgenoten.”