Israël wankelt

Corona had het leven van mensen al flink door elkaar geschud. Het heeft een gevoel van vergankelijkheid teweeggebracht en de noodzaak om meer van dag-tot-dag te leven. Technologische vooruitgang geeft mensen steeds meer het gevoel dat ze macht hebben over het leven. We hebben ook steeds meer een illusie van controle over de tijd ontwikkeld. We vinden het vanzelfsprekend dat we een 5- of 10-jarenplan moeten hebben, alsof we kunnen voorspellen of invloed hebben op hoe ons leven zal gaan.

Toch heeft diezelfde vooruitgang pandemieën in de hand gewerkt en ervoor gezorgd dat technologie net zo bedreigend is voor onze toekomst als het gevoel macht erover te hebben.

En zo blijft de tijd onverslagen en onwrikbaar over onze levens heersen. We moeten ons leven leiden met aandacht voor elke dag, zoals God ons heeft opgedragen. Niet alleen omdat het een geweldig advies is, maar simpelweg omdat het uiteindelijk volledig buiten onze macht ligt om het anders te doen! God geeft ons het heden, en dat is een zegen. In het nu komen we het dichtst bij het ervaren van de eeuwigheid, zoals Hij die voor ons bedoeld heeft.

Stabiliteit wankelt

De waarheid is dat Hamas er in één ochtend in slaagde om het fragiele gevoel van stabiliteit in de regio te doen wankelen.
Een gevoel dat sterk was gegroeid door de ondertekende Abraham Akkoorden, en het vooruitzicht op meer, zoals de Israëlisch-Saudische overeenkomst. De terreurdaden van Hamas dwongen Israël in een moeilijke positie, met de zekerheid dat de wereld hen zou aanwijzen als de grote schuldige.
Israël voelde zich opnieuw geïsoleerd en gehaat en moest weer vechten voor haar bestaan, volk en ontvoerde burgers. En dat alles terwijl het land nog steeds geleid werd door een van de meest omstreden regeringsleiders sinds de oprichting van de moderne staat Israël, in een tijd waarin het land diep verdeeld was door de zittende regeringspartijen.
Het was echt een grote klap en dat is door iedereen gevoeld. En omdat het zo'n klein land is, is ook iedereen direct getroffen.

In het koffiehuis

We praten met mensen uit alle lagen van de bevolking, gelovig of niet, links of rechts georiënteerd, en we zien de pijn, verontwaardiging, verwarring en onzekerheid over hoe de dag van morgen eruit zal zien. Toch heeft dat er ook voor gezorgd dat de mensen zich op veel manieren hebben verenigd. Wat we zelf hebben ervaren, is een meer open houding ten opzichte van Joodse volgelingen van Jesjoea; net als elke Israëli maken zij ook deel uit van dit land. Tegen de online beweringen dat Jesjoea een Palestijn zou zijn, protesteerden zelfs velen dat Hij toch echt Joods was.

Korte pauze

Zelfs nu de meeste reservisten naar huis zijn gestuurd, voelt het eerder als een korte pauze. Dus in hoeverre kun je in deze omstandigheden terug naar het normale leven?

In het koffiehuis zijn dit de gespreksonderwerpen van elke dag. Iedereen probeert het leven zo normaal mogelijk te laten verlopen. Maar dit is alleen de oppervlakte. Mensen hebben dierbaren verloren, anderen zijn geëvacueerd of hun baan kwijtgeraakt. De oorlog is nog steeds aan de gang. De Israëli’s zijn moe, in de war en weten niet hoe en wanneer dit eindigt.

Zoekend

Tijdens de eerste maanden van de Gaza-oorlog, toen we koffie schonken en een luisterend oor boden aan de soldaten, hoorden we steeds hetzelfde verhaal. Dit was een oorlog die niemand verwachtte of wilde, en de psychologische oorlogsvoering was het moeilijkst om het hoofd te bieden. In een tijd waarin de waarheid en de leugen dwars door elkaar lopen, is het schokkend om te zien dat je middenin deze puinhoop zit. En zoals altijd, wanneer de mens niet voldoende controle heeft over de tegenwoordige tijd, wordt er toevlucht gezocht in een macht die daarbuiten ligt.

Iets dat altijd naar voren komt in onze gesprekken is dat zowel soldaten als burgers troost vinden in het feit dat God (of een hogere macht zoals velen liever te zeggen) bij hen is en hen beschermt.
Het is aan deze hoop dat mensen zich moeten vastklampen. Onze kleine rol in deze dagen ligt daaromheen: een luisterend oor, een kop koffie, waar mogelijk wat spullen en geschenken, maar bovenal de blijde boodschap en een Bijbel verspreiden, met de zekerheid in die hoop dat Degene die boven alle tijd en omstandigheden staat, kenbaar en bekwaam is.
Zowel in het koffiehuis als bij de soldaten merkten we dat mensen willen praten. Ze willen luisteren en gehoord worden.
We bidden dat velen de woorden van hoop en eeuwige zekerheid die we in onze Heer en Heiland hebben, zullen horen en de ware betekenis en troost zullen vinden.

Jesjoea is God

Een van de kwesties waarmee mensen altijd worstelen, is het feit dat Jesjoea God is. We zagen dat bij de soldaten en ook bij de mensen die naar het koffiehuis kwamen. Een soldaat die daar veel vragen over had, was het ermee eens dat Jesjoea een bijzonder iemand was, maar hij kon niet begrijpen waarom wij in Hem als God geloven. Toen ik hem schriftbewijzen liet zien uit de Tenach en het feit dat alleen een volmaakte God voor eens en altijd kon afrekenen met de zonde en onvolmaaktheid, ging hij zelfs zover om te zeggen dat hij het idee begreep, maar dat hij het toch moeilijk vond om het echt te geloven. Tegelijkertijd zei een van de jongens die vaak naar het koffiehuis komt nadat hij alles had gehoord wat Jesjoea had gepredikt en beweerd, dat Hij inderdaad verbazingwekkend was, maar dat hij gelooft dat Hij degene was die de Kabbalistische beweging een duwtje in de rug had gegeven. Nogmaals, mensen weten dat Jesjoea meer was dan een gewone man. Bid met ons mee dat ze de volledige waarheid mogen zien!