Israël is de plek waar God Zijn beloften gaf aan Abraham, waar de profeten spraken en waar de Heere Jezus leefde, stierf en opstond. “Israëli’s wonen in het land van de Bijbel”, zegt Jos, “maar de meesten kennen de Auteur van de Bijbel en Zijn Zoon Jesjoea niet. En dat is zo diep tragisch”. Alinda vult aan: “We ontmoeten zoveel Israëli’s die nog nooit de Bijbel hebben gelezen. Sommigen kennen Jesjoea wel als een historische Figuur, maar ze hebben geen idee wie Hij werkelijk is.” Allebei noemen ze de verspreiding van het Evangelie in Israël “een uitdaging en zeer noodzakelijk”.
Jos en Alinda zijn fervente wandelaars. In hun vrije tijd verkennen ze dan ook graag delen van The Israel Trail door de woestijn. Deze tochten bieden niet alleen rust en natuur, maar ook waardevolle ontmoetingen met Israëliërs. “Op straat voelt het soms een beetje geforceerd om zomaar een gesprek met een Israëli te beginnen,” legt Jos uit. “Maar als je samen wandelt, is dat anders. De mensen zijn ontspannen, open en veel toegankelijker.” Alinda knikt instemmend: “De natuur en het wandelen – het helpt allemaal om een gesprek aan te knopen.”
Die ontspannen setting maakt het ook zoveel gemakkelijker om Israëli’s een Bijbel aan te bieden. Want onderweg dragen ze naast heel veel water ook zoveel mogelijk Backpackbijbels bij zich. “Als we iemand ontmoeten, zeggen we: ‘We hebben hier iets moois wat we je cadeau willen geven.’ Vaak reageren ze verrast en nemen ze de Bijbel graag aan,” vertelt Jos. Alinda: “Sommigen bladeren er direct in, anderen misschien pas later. Maar hoe dan ook, het Woord is gezaaid, en dan rest ons nog maar één ding: bidden.”
Enkele ontmoetingen
Het is bijna sabbat als Jos en Alinda bij een overnachtingsplek langs The Trail een jong Israëlisch stel ontmoeten. Ze besluiten om gezellig samen te eten. De man is religieus opgevoed, maar heeft het geloof vaarwel gezegd. Toch spreekt hij de sabbatszegen uit over de maaltijd, zonder te beseffen tot wie hij bidt. Bij het kampvuur ontstaat een openhartig gesprek over Wie God is. De man haalt min of meer zijn schouders op, maar zijn vriendin is echt nieuwsgierig. Met zijn vieren praten ze over het geloof en de Bijbel.
“Het mooie van zulke ontmoetingen is dat we niet hoeven te pushen,” zegt Alinda, “We delen gewoon wie we zijn, waarom we hier zijn en getuigen van ons geloof in Jezus”. Passend in het moment bieden ze het stel ook de Bijbel aan. De man twijfelt, maar zijn vriendin zegt: “Laten we hem gewoon aannemen.”
Op een ander moment ontmoeten Jos en Alinda in The Shelter een Israëlische wandelaar. Hij wil graag ’s nachts in de buitenlucht slapen, “omdat de sterren mij eraan herinneren hoe groot het universum is, en hoe klein wij zijn”. De man gelooft dat alle religies uiteindelijk bij dezelfde God uitkomen. Maar als Jos hem vervolgens vertelt hoe hij tot geloof is gekomen, en benadrukt dat Jesjoea echt de enige Weg is tot God, raakt dat hem. Het geeft hem “veel stof om over na te denken.” En inhakend op zijn liefde voor de natuur en de sterren, wijst Jos de Israëli op de Schepper ervan, op Gods grootheid: “De hemel vertelt Gods eer, het gewelf verkondigt het werk van Zijn handen” (Ps.19:2). “Dat is een mooie gedachte”, zegt de man, “Misschien is er toch meer dan we kunnen zien”.
Laten we bidden voor deze Israëli. Hij kan nu lezen over de Schepper van hemel en aarde in zijn gekregen Bijbel, en het rustig overdenken. Tijdens het hiken, of als hij ’s avonds gaat slapen, onder de sterrenhemel in de woestijn.
Waarom houden jullie van ons?
Israëli’s zijn vaak verbaasd als ze christenen ontmoeten die liefde hebben voor het Joodse volk. “Waarom houden jullie van ons?” is een veelgehoorde vraag. Het antwoord van Jos en Alinda is dan meestal, omdat “we geloven dat God door Israël Zijn reddingsplan heeft bekendgemaakt en dat ze een centrale rol speelt in Gods beloften en profetieën.” Jos: “Vaak reageren ze ook heel verbaasd als we zeggen dat we door Jesjoea, Israëls Messias, een echte relatie hebben met God. Voor Israëliërs is dat moeilijk te begrijpen, omdat de meesten van hen religie uitsluitend zien als een verzameling regels en verplichtingen.”
Veel Israëli’s kennen de Tenach vaak wel van school of het leger, maar het Nieuwe Testament is voor hen onbekend terrein. “Zo ontmoette ik in The Shelter een jonge vrouw die worstelde met het verlies van vrienden door de oorlog”, herinnert Alinda zich. “Ze wist niet of God bestond. Ik mocht haar wijzen op de Psalmen in haar eigen Tenach, waarin David zijn hart uitstortte bij God. Het greep haar enorm aan.”
Uitdagingen
Het werken en leven in Israël brengt uitdagingen met zich mee, maar ook ontelbare kansen om liefde en hoop te verspreiden. “Soms lijkt het alsof onze woorden weinig effect hebben”, vertelt Jos. “Maar een klein zaadje dat geplant wordt, kan ook later tot bloei komen. Het is die hoop die ons drijft: de wetenschap dat de Bijbel en Gods liefde de harten van Joodse mensen kan raken – in Israël en daarbuiten.”
“We zien ook soms die kleine veranderingen,” zegt Alinda. “Mensen die we eerder hebben ontmoet, komen terug met vragen. Deze momenten geven moed. God werkt door, en soms op manieren die wij niet direct zien”.
Sterren
De sterren zijn een symbool van hoop en vertrouwen, en een teken van Gods grootheid en aanwezigheid. In goede, maar ook in donkere tijden. De sterren herinneren ons eraan dat Gods beloften standhouden, van generatie op generatie.
Voor Jos en Alinda is Israël een bijzondere plek, waar geschiedenis, geloof en toekomst samenkomen. De plek waar ze mogen getuigen van de almachtige God, Die zelfs ‘het aantal van de sterren bepaalt en ze allemaal een naam geeft’ (Ps. 147:4). En van Jesjoea, want die prachtige sterrenhemel in de woestijn herinnert ook aan Hem, ‘de Wortel en het Nageslacht van David, de blinkende Morgenster" (Openb. 22:16).
Uw gebed doet ertoe, en Jos en Alinda vragen u dan ook met hen mee te bidden voor de Israëli ‘die gaat slapen onder de sterren’ en zich afvraagt of er ‘misschien toch meer is dan we kunnen zien’ en voor alle anderen die de Bijbel hebben aangenomen.
Deel dit artikel via