Aantal anti-joodse incidenten vandaag: Nul
Dat zou nog eens nieuws zijn! Helaas, het is ‘wishful thinking’ en niet waar. Pittsburgh ligt nog vers in het geheugen. “Alle Joden moeten dood” schreeuwde de schutter terwijl hij het vuur opende in de synagoge en elf mensen vermoordde. Onder hen waren ook Holocaustoverlevenden. Joodse mensen die ooit de haat hebben overleefd en nu alsnog door dezelfde haat het leven hebben gelaten.
Een uur voordat Robert Bowers met zijn mitrailleur de synagoge binnenstapte, postte hij nog een bericht op GAB, een sociale mediaplatform dat druk wordt bezocht door neonazi's en aanhangers van de Alt Right Movement. In het bericht bekritiseert Bowers HIAS (Hebrew Immigrant Aid Society), een Joodse organisatie die sinds 1881 hulp biedt aan Joden op de vlucht. De laatste decennia helpt de organisatie nog steeds bij de hervestiging van vluchtelingen, alleen niet meer specifiek Joden. Maar Bowers schreef dat de Amerikaanse joden (!) via HIAS "indringers naar binnen smokkelt” en verwees naar de karavaan van gezinnen uit Centraal-Amerika die naar de VS onderweg zijn. Een belachelijke bewering natuurlijk, maar het is wel weer gepost en koren op de molen van de talloze antisemieten.
Het antisemitisme in de VS is in 2017 met 57 procent toegenomen ten opzichte van het jaar daarvoor.
Het antisemitisme in de VS is in 2017 met 57 procent toegenomen ten opzichte van het jaar daarvoor. Dat laat de Anti-Defamation League (ADL), een internationaal opererende ‘discriminatiewaakhond’, weten. De League heeft ook voor het eerst sinds 2010 meldingen ontvangen uit alle Amerikaanse staten, met hoge pieken in gebieden met een grote joodse gemeenschap.
In hoeverre het aan- en optreden van president Donald Trump van invloed is, laat de ADL enigszins in het midden. Maar “de forse stijging van het aantal incidenten valt wel samen met een klimaat van toenemende onrust, de opkomst van diverse haatgroeperingen en een toenemende verdeeldheid binnen de Amerikaanse samenleving”, aldus ADL-directeur Greenblatt.
De stijging van het aantal anti-joodse incidenten is wel een trendbreuk, want de afgelopen twintig jaar nam het aantal incidenten in de VS juist elk jaar af, met uitzondering van een lichte stijging in 2014 en 2015 (Gaza-oorlog).
Maar als we denkbeeldig de oceaan oversteken en op het Europese vasteland aankomen, dan zijn de berichten niet veel positiever.
Volgens dr. Kantor, president van het Europese Joodse Congres (EJC) is het antisemitisme in Europa “op een niveau dat sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer is gezien. Er is een toename van openlijke, onbeschaamde en uitgesproken haat tegen Joden”.
Veel Europese Joden voelen zich in hun geboorteland niet meer veilig, volgens een enquête van het agentschap van de Europese Unie voor fundamentele rechten (FRA). Ruim 75 procent van de ondervraagde Joden gaf aan dat het antisemitisme de afgelopen vijf jaar sterk is toegenomen. Bijna een derde deel van hen verklaarde erover nagedacht te hebben om te emigreren naar Israël.
Antisemitisme blijkt een hardnekkig monster te zijn, dat zijn gezicht weer nadrukkelijk laat zien. In oude, maar ook in talloze nieuwe vormen.
Een klein rondje Europa
Duitsland, het land waar de systematische en industrieel georganiseerde vernietiging van zes miljoen Joden werd bedacht en uitgevoerd.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft het schaamtegevoel over hun verleden zich altijd vertaald in ruime tolerantie richting minderheden.
Toch sprak de Duitse Bondspresident Steinmeier, nauwelijks een jaar geleden en ook voor het eerst, over Jodenhaat in zijn land en zei hij dat “er in Duitsland geen plaats is voor antisemitisme, niet voor de oude en niet voor de nieuwe.”
Hoewel hij de verschillende gezichten van de Jodenhaat niet benoemde, begreep iedereen wat hij met ‘oud’ en ‘nieuw’ antisemitisme bedoelde. Angela Merkel daarentegen was veel duidelijker. In een interview naar aanleiding van het zeventigjarig bestaan van de staat Israël had ze het over “een nieuwe vorm van antisemitisme, meegebracht door migranten uit de Arabische wereld”. Duitslands voornaamste invulling van ‘nie wieder’ (nooit weer) was jarenlang: tolerantie voor minderheden. Nu blijkt dat minderheden ook intolerantie en antisemitisme kunnen importeren, is het ongemak enorm groot.
We reizen denkbeeldig verder oostwaarts: naar Polen met zijn omstreden ‘Holocaustwet’.
Sinds dit jaar is het strafbaar om het Poolse volk (mede)schuldig te achten aan de Jodenvernietiging. Tijdens WO II kwamen niet alleen drie miljoen Poolse Joden om, maar ook drie miljoen niet-Joodse Polen. De huidige Poolse regering meent dat de buitenwereld eerste de ‘Poolse doden’ moet respecteren. Pas daarna mag het over antisemitisme gaan.
Zo smoren de leiders iedere stem die erop wijst dat de Polen niet alleen slachtsoffers waren, maar ook soms daders.
Opvallend detail: volgens de anti-racismestichting Nigdy Wiecej (Nooit Weer) zijn na de invoering van de wet de anti-joodse uitbarstingen in de media, maar ook in de politiek beduidend toegenomen.
Hongarije heeft in april jl. Viktor Orban tot premier herkozen. De Hongaarse leider wordt afgeschilderd als een racist en Jodenhater. Racistisch om dat hij de moslimimmigratie wil tegenhouden; antisemitisch vanwege zijn woordkeus waarmee hij de Joods-Hongaarse miljardair George Soros beschuldigde van het financieren van ngo’s die open grenzen voorstaan om migranten Hongarije binnen te laten komen. Peilingen laten zien dat bijna een op de vijf Hongaren openlijk de emigratie van Joden wenst.
Frankrijk heeft de grootste Joodse én moslimgemeenschap van Europa. Het land kent een lange traditie van Jodenhaat. Sinds de Tweede Intifada in Israël in 2000 is het aantal meldingen van antisemitisme gestaag toegenomen. De school in Toulouse, de koosjere supermarkt in Vincennes, de twee Joodse vrouwen in Parijs: sinds 2006 zijn elf Joden vermoord, uitsluitend omdat ze Joods zijn.
Sinds 2006 zijn elf Joden vermoord, uitsluitend omdat ze Joods zijn
Engeland
Wanneer Joden zich niet meer veilig voelen op het Europese vasteland zijn er van oudsher twee landen waar ze naartoe gaan. Het ene is Israël, het andere Engeland. Zo vestigde zich vijf jaar geleden nog tientallen Franse Joden op het eiland, nadat ze het antisemitisch geweld in eigen land zagen toenemen.
Maar ook in Engeland signaleert The Community Security Trust, de Britse antisemitisme-waakhond, een opvallende stijging van antisemitische incidenten. Weliswaar met enige relativering, want de meldingsbereidheid is mogelijk toegenomen door alle media-aandacht voor de antisemitismeproblematiek binnen de Labourpartij van Jeremy Corbyn.
Heel wrang eigenlijk, want na de Tweede Wereldoorlog was het juist Labour dat de oprichting van de staat Israël steunde. Waar gematigd Labour altijd pro-Israël is gebleven, is het radicalere deel van de partij zeer betrokken geraakt bij de Palestijnen. Dat is vooral versterkt toen Britse moslims Labour als hun politieke thuis gingen zien.
Zo werd vorig jaar nog op een nevenevenement tijdens het partijcongres opgeroepen tot Holocaustontkenning. Sinds de machtsovername van Corbyn ziet Labour zich geconfronteerd met een brede waaier aan antisemitische incidenten. Van Labourleider Corbyn is bekend dat hij al decennia de Palestijnse zaak steunt, zeer dubieuze contacten heeft in de Arabische wereld en anti-Israël is. Mocht hij de verkiezingen winnen, dan is de kans groot dat Engeland voor het eerst een openlijk antisemitische premier krijgt.
En dan ‘last’, maar zeker ‘not least’: Nederland
Het aantal antisemitische voorvallen in ons land is vergeleken met andere landen laag, volgens hoogleraar migratiegeschiedenis Lucassen van de Universiteit Leiden. Hij vergeleek antisemitismecijfers tussen 1995 en 2016. De antisemitische oprispingen hangen sterk samen met het Israëlisch-Palestijnse conflict. “Dit ‘nieuwe’ antisemitisme verschilt van het ‘oude’, dat zich voornamelijk richt op de vermeende Joodse wereldheerschappij. Een theorie die onder andere uitgebreid is beschreven in ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’. Dit boek is een vervalsing uit 1905 en na Mein Kampf het meest haatzaaiende boek tegen Joden. Toch is het nog steeds – zonder waarschuwing dat om een vervalsing gaat - overal te koop. Ook bij de grootste boekverkoper van Nederland: Bol.com.
Momenteel wonen er zo’n 45.000 Joden in ons land en maar weinig van hen gaan herkenbaar als Jood de straat op. Wellicht verklaart dat ook het lage aantal antisemitische incidenten.
Toch zijn er wel zorgen. Jaarlijks publiceert het Openbaar Ministerie een overzicht van alle strafbare discriminatiezaken. In 2017 leidde discriminatie op grond van ras het meest tot vervolging (42 procent). Meteen daarna volgt antisemitisme met 41 procent. In 2016 was dat nog ‘maar’ 22 procent. Er is dus wel sprake van een verandering.
Internet
Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) is vooral bezorgd over de toenemende Jodenhaat op internet. Via sociale media worden Holocaustontkenning en complottheorieën over internationale Joodse samenzweringen breed verspreid. Dit soort ideeën kunnen uitmonden in agressie tegen Joden. Daarom is het CIDI vorig jaar gestart met het apart registreren van antisemitische uitingen op het internet.
Het door de overheid ingestelde Meldpunt Internet Discriminatie (MIND) doet dat al iets langer. Zij meldden dat in 2017 van het totaal aantal meldingen 17 procent van antisemitische aard is. Dat is één op de zes meldingen en een behoorlijk hoog percentage. Vooral als je bedenkt dat de Joodse gemeenschap maar 0,3 procent van de Nederlandse samenleving uitmaakt.
Wat kunnen we doen?
Hoe moeten wij als gelovigen reageren op de toenemende Jodenhaat?
- Bidden voor onze Joodse medemens. De impact daarvan moet niet worden onderschat.
- Toon je verbondenheid met en liefde voor het Joodse volk. Immers, zoals Corrie ten Boom ooit zei: Je kunt God niet liefhebben, zonder van het Joodse volk te houden.
- En realiseer je wie het werkelijke doel is van de haat: de God van Israël. Hij heeft van alle naties op aarde Israël gekozen om Zijn volk te zijn (Deut. 7:6). De Heere is onlosmakelijk verbonden met Israël. De tegenstander van God weet dat ook en zal daarom altijd en vooral zijn duivelse pijlen richten op het Joodse volk. En helaas heeft hij veel gewillige ‘medewerkers’.
Meer achtergronden leren kennen? Neem dan voor slechts €12,50 p.j. een abonnement op iB Magazine. Het magazine bevat o.a. getuigenissen van Messiaanse Joden, interessante Bijbelstudies, nieuws, reisverslagen en achtergrondartikelen.
Meer info >>
- Labels