De naam Auschwitz is symbolisch geworden voor de concentratiekampen van de nazi’s. Tijdens WO II worden door de nazi’s zes miljoen Europese Joden vermoord. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden: 6.000.000! In Nederland overleeft 75 procent van de Joden de oorlog niet. Het hoogste percentage in West-Europa, en er wordt nog steeds gediscussieerd over de vraag waarom uit ons land zoveel meer Joden zijn omgebracht.

Het was bijzonder dat Rutte gisteren namens het kabinet zijn excuses aanbood ‘voor het overheidshandelen van toen’. Voor holocaustoverlevende Zoni Weisz was dit een emotioneel en groots moment. “Het is alleen jammer dat het 75 jaar heeft moeten duren” merkt de inmiddels 82-jarige Weisz terecht op.
Vandaag woont koning Willem Alexander namens Nederland de herdenking in Auschwitz bij. Goed dat hij erbij is, want ook wij hebben het laten gebeuren dat er in de Tweede Wereldoorlog ruim honderdduizend Nederlandse Joden zijn vermoord. En in 2020 zien we het weer voor onze ogen gebeuren dat de Jodenhaat in ons land toeneemt.

Het schaamtegevoel over de Holocaust ligt bij ons wel anders dan bij onze oosterburen. Zo zei de Duitse president Steinmeier tijdens zijn speech in Jeruzalem: “De daders zijn mijn landgenoten”. Heel attent overigens, wel in het Engels om de aanwezige Holocaustoverlevenden het ongemak te besparen. "Duitsers deporteerden hen, Duitsers brandden nummers op hun armen, Duitsers probeerden hen te ontmenselijken, de herinnering aan hen uit te wissen in de vernietigingskampen.” Maar Steinmeier is ook eerlijk, want hij trekt de lijn door naar nu: het antisemitisme in zijn land steekt weer de kop op.

En niet alleen in zijn land, maar in heel Europa, en ook in Nederland. In oude en nieuwe vormen. Of is er geen sprake van nieuw antisemitisme? Is het mogelijk nooit weggeweest? Of overdrijven we en moeten we niet achter iedere boom een antisemiet zien? Feit is wel dat nog steeds in Amsterdam de Joodse scholen moeten worden bewaakt. 75 jaar na Auschwitz! Feit is ook dat in de Nederlandse politiek de anti-joodse geluiden, verpakt als anti-Israël, toenemen. Dat komt heus niet alleen door het hogere aantal moslims in ons land. In 1940-1945 waren die er ook niet. Gelukkig doet onze overheid er veel aan om de Joodse burgers te beschermen, maar wie garandeert ons dat dit zo blijft. Hitler is destijds ook democratisch gekozen.

Echter, antisemitisme is niet alleen een aanval tegen Joden, maar vooral een aanval tegen God. De Heere heeft zich namelijk voor altijd verbonden met Israël. Haat tegen het Joodse volk is niets meer en niets minder dan haat tegen Hem. Zolang de boze de tijd krijgt, zal hij zijn uiterste best doen om Gods oogappel, het Joodse volk te schaden. Daarom kan ‘nooit weer’ zomaar ‘ooit weer’ worden.

Laten we (blijven) bidden voor het Joodse volk en vooral dat nog velen van hen de Joodse Messias, de Heere Jezus, leren kennen. Hij bevrijdt echt!
En onthoud nog één ding: “De Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen.” (Ps. 121:4)