De conferentie werd georganiseerd door Chosen People Ministries en was bedoeld voor Messiaanse leiders en werkers vanuit heel Oekraïne. Vier dagen onderwijs, prediking, onderlinge gemeenschap en het maken van plannen. “Een prachtige gelegenheid voor het leggen van contacten en het werk uit te breiden”, vertelt Sergey.

ONAFHANKELIJKHEIDSDAG

We spreken elkaar op de Oekraïense onafhankelijkheidsdag. Dertig jaar onafhankelijkheid voor Oekraïne. “Maar voor ons is deze dag juist weer een dag van afhankelijkheid. Volledige afhankelijkheid van de Heere!” Hun plan was eigenlijk om deze zomer enkele gesloten landen te bezoeken waar ze - via Messiasbelijdende gelovigen - contact hebben kunnen leggen met vertegenwoordigers van Joodse gemeenschappen. “Ons vliegtuig zou morgen zijn vertrokken. De Messiaanse gemeenten hadden alles al voorbereid”, vertelt Lesya. Helaas bleek het onmogelijk om op de gebruikelijke manier een pallet Bijbels daarheen te verzenden. Er moest dus naar een andere oplossing gezocht worden.

TERUG NAAR DE CONFERENTIE

Op de laatste dag van de conferentie werd afgekondigd dat de volgende dag een voormalige synagoge weer zou worden heropend. “Meteen daarna wisten we dat we terug moesten om Bijbels aan te bieden. We hadden natuurlijk wel een paar Bijbels bij ons om in onze presentatie over het werk aan de bezoekers van de conferentie te laten zien, maar niet genoeg om bij synagogen langs te gaan”, vertelt Sergey. Tussendoor reisden ze eerst nog met muziekgroep Mekor Chaim naar de Messiaanse gemeente in Tzernovitz om daar een concert te geven. “Veel van de bezoekers zijn al betrokken bij de bijbelverspreiding in dat gebied, maar toch zijn er weer nieuwe contacten bijgekomen. We hadden Russische magazines meegenomen. Bij de volgende conferentie van voorgangers ontvingen we een foto waarop velen van hen die magazines vasthouden.”

JEWISH POST

Tijdens hun tweede bezoek konden ze nog geen contact leggen met de heropende synagoge, omdat die nog in verbouwing was. Maar ze kwamen wel binnen bij een behoorlijk groot Joods centrum, met een synagoge en een grote liefdadigheidsinstelling. Toegang tot de verschillende Joodse gemeenschappen komt vaak tot stand door wat ook wel ‘Jewish Post’ (Joodse tamtam) wordt genoemd. “Als je weet dat er Joodse gemeenschappen en synagogen zijn en de namen kent, dan bel je om jezelf te introduceren. Nog beter is het als je mensen kent die door hen gerespecteerd en vertrouwd worden. Wij kennen Poolse christenen, bij wie zij twee keer waren uitgenodigd om te komen logeren. Deze christenen lieten hun leven en liefde zien, kookten koosjer voor hen en accepteerden hen zoals ze waren. Hun liefde en gastvrijheid opende de deur voor ons.” Ze kregen een hartelijke ontvangst bij de synagoge en het Joodse centrum en er werden veel Bijbels aangenomen. “Voorlopig alleen Tenachs. Ze vertelden ons dat ze ons geloof respecteerden, maar het Nieuwe Testament aannemen was nog een brug te ver.” Ook met Sergey en Lesya konden de vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap het goed vinden en ze stelden zelfs voor om samen met Mekor Chaim  concerten te geven voor de Joodse gemeenschap. “Of deze plannen uitvoerbaar zijn, is zeker in deze tijd erg onzeker, maar als het de wil van de Heere is, baant Hij een weg.”

GODS TIMING IS VOLMAAKT

“Vervolgens reisden we naar een voormalige Joodse sjtet. We verbleven bij de voorganger van de plaatselijke Messiaanse gemeente. Ik vertelde de voorganger over de werkgroep Handreiking, die financiële ondersteuning biedt voor medische zorg en eerste levensbehoeften. “Wat een geweldige timing! In onze gemeente is een gezin met vijf kinderen. De man heeft een gehoorapparaat nodig en een operatie”, reageerde de voorganger. We konden deze man helpen en al na een paar dagen kregen we een foto van hem met zijn nieuwe gehoorapparaat. Ze waren ontzettend dankbaar en zagen het als een wonder van God. Het raakt ons altijd weer hoe de Heere dit leidt.” De voorganger nam ook graag Bijbels aan om weer aan Joodse kennissen en familieleden te geven. Ook bij de Joodse gemeenschap van de sjtetl werden ze door de aanwezige mannen hartelijk welkom geheten en werden Bijbels aangenomen. “Ze waren bezig om een deel van het gebouw te verbouwen om als een soort herberg voor pelgrims te gebruiken. Er zijn verschillende graven van Joodse Tsaddiekiem (lett.: rechtvaardigen) waar veel pelgrims uit heel Oekraïne en Israël op afkomen.

Zo’n graf van een rechtvaardige lijkt een beetje op een kapel. Ze nodigden ons uit om bij een van die graven naar binnen te gaan om te bidden. Dat wordt als een enorm privilege gezien”, vertelt Sergey. “Daar heb ik met een van de mannen een mooi gesprek gehad over de Bijbel. Dat hun profeet Jesaja (8:19) het volk aanspoort om de levende God te raadplegen en niet de doden. Zoals ook hun profeet Jeremia schrijft: “De HEERE God is echter de Waarheid, Hij is de levende God, een eeuwige Koning” (Jer. 10:10a). Aan het einde van ons gesprek zei de man dat hij het heel fijn zou vinden als we nog een keer kwamen. Hij nam ons zelfs mee naar een kleine schuur op het terrein. Deze stond vol met grafstenen van Joodse graven vanuit de hele omgeving. Door het communistische regime waren deze stenen van de graven gehaald en respectloos gebruikt als stoeptegels. Hij verzamelt ze nu om ze in ere te herstellen.” Het plan was om deze zomer ook een reis te maken naar gesloten landen. Dat ging helaas niet door, maar dat weerhoudt hen er niet van om naar mogelijkheden te blijven zoeken. “Tijdens onze laatste conferentie in Lviv waren er een aantal zusters uit een van die gesloten landen. Zij hebben in ieder geval al een paar Bijbels meegenomen. We zien altijd met verwondering hoe de Heere ons netwerk vergroot. Hoe onze relaties met medegelovigen en ook met de Joodse gemeenschap zich ontwikkelen. Elke relatie is kostbaar en kan weer een nieuwe ingang zijn om zelf of via anderen het Woord van God terug te geven aan Zijn geliefde volk.”